8 juni: Warm

Na het afscheid van onze Belgische gastvrouw gingen we weer op pad. Op de GPS stond een zandweg die richting onze route ging, volgens de gastvrouw was dat een goed begaanbare pad. Is dat even geluk hebben, we hadden geen zin die 12 km terug te fietsen. Het pad was inderdaad goed te fietsen, alleen had het vannacht geonweerd waardoor hier en daar wel wat modderig. Resultaat na 3 km over het pad, de fietsen helemaal onder de modder. Het leek wel of we een etappe van Padua-Keldonk gefietst hadden. Dus dat word nog een keer poetsen.

In Charroux stoppen we voor koffie. Een man is het terras aan het klaarzetten en ja hoor, hij heeft al koffie. Het blijkt een Engelsman te zijn die hier een bar runt. In deze omgeving wonen veel, volgens hem te veel, Engelsen. Als we aan onze koffie zitten komt er een stel aanlopen die de ruïnes van de abdij naast de bar komen bekijken en inderdaad ook Engelsen. We vragen of ze een foto van ons willen maken, geen probleem. Het zijn "jong" (jaar of 60) gepensioneerde. De Provence is te droog, daarom hebben ze voor dit deel van Frankrijk gekozen, Moet jij ook doen, ik moet nog werken antwoord ik. Daar moet je zo vlug mogelijk stoppen zegt hij. Tja maar om nou de rest van je leven in Frankrijk te slijten? Na de koffie nog langs de bakker want het is weer zondag en dus de meeste winkels na 12 uur dicht. Een paar aardbeien broodjes en stokbrood en onze voorrad is weer voor een dag aangevuld. Het is inmiddels tien uur en het is al behoorlijk warm er is geen wolkje aan de lucht.

De volgende stopplaats is Nanteuil, hier een kerkje ingelopen maar geen stempel. Hier treffen we een stel die naar Lourdes aan het fietsen zijn, na een cola weer veder. En het word maar warmer en het gaat maar op en neer. Na een km of 25 stoppen we en gaan in de berm wat zitten eten. Het uitzicht is prachtig. We gaan weer op pad en het is nu heet. Puffend nemen we de bultjes, we besluiten niet door te fietsen naar de eerst volgende camping, maar 25 km eerder in Angouleme een hotel te zoeken. Onderweg moeten we nog om fietsen vanwege een wielerwedstrijd. Weer een zandweggetje, deze keer droog. We stoppen weer voor een cola. Het is nog steeds heet. Na de stop volgt weer een klim van een paar kilometer, vol in de zon, we puffen en zuchten maar komen weer boven. Wat volgt is een afdaling de stad in, we zijn blij maar helaas, het was maar een voorstadje naar center ville en het gaat weer om hoog.

Het centrum is uitgestorven, weer zondagsrust. Op zoek naar een hotel uit het boekje, als we er aankomen blijkt die pas om zes uur open te gaan, het is half vijf. Ik stel voor op een terras van een naast gelegen bar te gaan zitten, Jose wil niet, daar gaat ons koude afsluitende pilsje. Dan maar een ander hotel, de Ibis, eerste vraag is vanaf hoe laat kunnen we ontbijten. Zes uur, prima we willen met deze hitte vroeg op pad. O ja, ze hadden ook nog een kamer. Er staat nog een ander fiets in de kelder. Een Belg (vlaggetje) die onderweg is naar Santiago (schelp). Na 91 km en vele zweetdruppel volgt eindelijk de douche. Na de douche de stad im, we zitten midden in het centrum maar veel bars zijn dicht. We vinden toch nog een terras, onder het genot van een pilsje zien we Nadal Roland Garos winnen. (Die had het ook warm). Als de grootste dorst gelest is gaan we opzoek naar eten. Ook dat valt niet mee. Als we de moed bijna opgeven lopen we een straatje in met niets dan eettentjes en barretjes, die nog open zijn ook. We hebben allebei zin in een vette hap, dus hamburger met friet. Daarna naar het hotel, om negen uur lagen we op bed, de wekker staat op half zes.